W stulecie debiutu Polski na igrzyskach Daniel Lis przybliża zapomniane historie pierwszych olimpijczyków. Opowiada o burzliwych początkach ruchu olimpijskiego w naszym kraju, ale też o nadzwyczajnej odwadze i determinacji ludzi, którzy chcieli go tworzyć.
Florecistka Wanda Nowak-Dubieńska jedzie na igrzyska olimpijskie do Paryża jako pierwsza Polka. Nie boi się litościwych uśmieszków, choć przeciwnikiem sportów dla kobiet jest nawet twórca nowożytnych igrzysk Pierre de Coubertin. Strzelcy zabierają do Francji broń, którą da się kogoś zastrzelić, ale nie wygrać zawody. Marian Borzemski za ostatnie franki kupuje pistolet na godzinę przed startem. Gdy Adam Królikiewicz pierwszy raz dosiada konia, jest legionistą, ma dziewiętnaście lat i rozpaczliwie chce przeżyć bitwę. Dekadę później jedzie do Francji po medal olimpijski.
Paryż to w 1924 roku stolica świata – rozświetlona metropolia, gdzie zapach spalin miesza się z perfumami Coco Chanel. Na jego sportowych arenach rywalizują weterani wojenni, cudem ocalony z katastrofy „Titanica”, przyszły filmowy Tarzan i bohaterowie oscarowych Rydwanów ognia. Jak wśród nich odnajdą się debiutanci z biednego, skłóconego, z trudem budowanego państwa, które dopiero co wywalczyło sobie granice? Czy ważniejsze od tego, co ich dzieli, okaże się to, że po raz pierwszy mogą być jedną drużyną?
Książka powstała we współpracy z Polskim Komitetem Olimpijskim.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
