Album „Światłocienie” to intymna i wielowymiarowa opowieść, podzielona na dwie kontrastowe części:
- Światło – delikatne, emocjonalne, pełne nadziei i ciepła (m.in. „Sobą tak”, „Kocham”),
- Cienie – wyraziste, elektroniczne, z mocnym tekstowym przekazem (m.in. „Od Nowa”, „U mnie”, „Nie będziemy tęsknić”).
Obie części są odzwierciedleniem dwóch osobowości drzemiących w artystce. Jedna z nich jest jasna, pełna nadziei na miłość oraz wiarę w ludzi. Mająca pozytywne nastawienie do świata oraz otaczającej jej rzeczywistości. Pełna wdzięczności oraz empatii. Druga strona, nazwana przez samą Artystkę jej alter ego o imieniu Anastazja, to dziewczyna, która wiele razy została zraniona, którą los doświadczył nie raz. Anastazja lubi wpadać w tarapaty, często jej decyzjami kierują żądze i pożądanie.
Koncept wynika zarówno z doświadczeń artystki jak i obserwacji otaczającego ją świata, gdzie często miłość jest jak “fast food”, gdzie relacje są przelotne, bez zaangażowania i emocji a z drugiej strony wśród ludzi istnieje silna potrzeba miłości, zaangażowania i bliskości.
