„Nostalgia” to tytuł dziesiątego albumu kanadyjskiego zespołu Mother Mother, wydanego w 20. rocznicę ich istnienia. Tytuł ten doskonale oddaje nie tylko ten szczególny moment w karierze grupy, ale przede wszystkim fundamentalnego ducha ich twórczości. Nowy materiał brzmi obficiej, mimo że wykorzystuje mniej środków, oddycha dużą dynamiką i odchodzi od przesadnie skompresowanego, współczesnego „ściany dźwięku”. To indie-rockowa płyta, choć metodycznie dopracowana.
Muzycznie album jest niekonwencjonalny, eklektyczny i pełen dziwactw. Teksty piosenek poruszają klasyczne dla Mother Mother tematy: wyobcowanie, egzystencjalizm, miłość i nienawiść do siebie, role płciowe oraz duchowość, a wszystko to osadzone w żywej scenerii onirycznych krajobrazów i mitycznych stworzeń. Jednorożec stał się maskotką albumu i jego wyrazistym symbolem, oznaczając powrót zwierzęcego motywu na okładkę po raz pierwszy od 2011 roku i albumu „Eureka”, co symbolizuje powrót do korzeni – zarówno muzycznych, jak i estetycznych. Podobnie jak sama nostalgia, wspomnienia z biegiem czasu przekształcają się w wyolbrzymione i hiperbolizowane tekstury, kształty i uczucia. Te nowe piosenki odzwierciedlają brzmienie wczesnego Mother Mother, przefiltrowane przez 20 lat doświadczeń.
Tworzenie „Nostalgii” było dla zespołu powrotem do swobodnej, niewinnej i dziecięcej kreatywności, która często ginie pod wpływem zewnętrznych nacisków branży. Artyści kierowali się wyłącznie własnymi odczuciami, pytając, jak każdy dźwięk, akord, tekst czy niuans produkcyjny wpływa na ich dusze. Jeśli coś nie wywoływało gęsiej skórki, śmiechu, łez, złości, radości, smutku, podziwu, zdziwienia czy poczucia nostalgii, było odrzucane. Dzięki konsekwentnemu stosowaniu tej metody powstał album, z którego Mother Mother są dumni i który naprawdę kochają.
1. Love to Death
2. Make Believe
3. Station Wagon
4. ON AND ON (Song for Jasmin)
5. Better of Me
6. Namaste
7. FINGER
8. Me & You
9. little mistake
10. Mano a Mano
11. Nostalgia
12. To Regret
